Dag 11, Grand Canyon en dan via route 66 naar Kingman.

Vanmorgen zijn we gaan ontbijten in een restaurantje, heel basic; croissantje met kaas en ham, koffie en chocomel. We rijden de Grand Canyon weer in en parkeren op de grote parkeerplaats. We willen een mooie wandeling maken maar komen er niet helemaal aan uit welke nu te nemen. We besluiten een wandeling te maken langs de rand van de Canyon, een makkelijk te lopen trail. Stephan had liever een wat moeilijkere trail gelopen, wat ruiger, maar we besluiten het zo te doen.. En de wandeling blijkt heel mooi te zijn. We schieten hier en daar plaatjes en Stephan waagt zich, samen met Loïs via een klimpaadje naar mooie randen langs de Canyon. Mo houdt haar hart vast maar het gaat natuurlijk helemaal goed.

We pakken een shuttlebus terug naar de auto en rijden het park weer uit om een boodschap te doen. We hebben een rit van 2,5 uur voor de boeg.

We rijden een stuk highway 40 en slaan dan af voor een stuk Route 66, de historische autoweg, die ons naar Kingman zal brengen. Deze route 66 is 3940 km lang, begint in Chicago, Illinios, en eindigt aan de zee, op de pier van Santa Monica, California. We stoppen in Seligman waar we een aantal winkeltjes bezoeken. Ook bezoeken we Angel's barbershop. Angel Delgadillo is een 90 jarige kapper die mannen nog op de ouderwetste manier scheert. Toen de Highway 40 af was(ongeveer dezelfde route als Route 66 maar dan snelweg) kwam er niemand meer door Seligman. Angel Delgadillo was het zat dat zijn stadje een spookstadje werd en zocht de publiciteit door een film te maken over de emotionele waarde van de route 66 en geeft meer dan 200 interviews. Zijn kapperszaak wordt deels omgebouwd tot de souvenirwinkels van Route 66. Stephan laat zich echter niet verleiden tot een scheerbeurt in de gammele kappersstoel!

We rijden door en stoppen in Hackberry, the place to be op de Route 66. Een vervallen tankstation met allerlei attributen uit de vroegere jaren. Het winkeltje is een plaatje op zich. Het plafond hangt vol met kentekenplaten uit de hele wereld en de muren zijn behangen met briefgeld. Een paar leuke foto's maken kan Mo natuurlijk niet laten.

De lucht begint er echter donker uit te zien, het betrekt en we zien zelfs bliksemschichten door de bergen. Jammer, we hadden ons verheugd om nog lekker te gaan zwemmen en relaxen bij het hotel Ramada in Kingman, een heel leuk jaren-50 hotel. Als we daar aankomen blijkt het zwembad zelfs gesloten te zijn.

Nadat we alle spullen op onze kamer hebben neergezet besluiten we op zoek te gaan naar de Amerikaanse diner die Mo op Tripadvisor heeft gevonden. Het is een plaatje, alsof we op de set van Grease gaan eten! Stephan heeft de lekkerste strawberry-milkshake van de vakantie en Tara en Loïs genieten van hun Oreo-milkshake! Daarna gaan we lekker slapen, we verheugen ons alle vier om de komende dagen in Las Vegas te relaxen!