Dag 16, van Bishop via Mono Lake, over de Tiogapas naar Yosemite.

Als we weer alles hebben ingepakt in de auto gaan we op zoek naar de beroemde Nederlandse bakker in Bishop. We hebben het zo gevonden, en wij niet alleen; het is er megadruk! We lopen naar binnen waar veel Nederlandse schilderijen en spreuken aan de muren hangen. Het voelt even als thuis alleen spreekt niemand er Nederlands. Alleen de eigenaar vertelt de kassière als we een heerlijk brood afrekenen. De prijzen zijn ook niet echt Nederlands; $5,50! We kopen in een nabijgelegen supermarkt nog wat boodschappen zodat we straks in Yosemite kunnen picknicken.

We rijden door naar Mono Lake, een 1 miljoen jaar geleden ontstaan zoutwatermeer waar vreemd gevormde kalksteentorens(Tufa´s) in het water en op de oever staan. Het water is maar liefst 8 keer zo zout als zeewater. We lopen over een pad langs het meer en langs de Tufa´s op de oever. Tara en Loïs gaan met hun voeten in het water en hun benen drogen heel wit op. Op de achtergrond liggen de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada. Wat weer een mooie bijzondere plek!

We rijden door naar de Tioga pass en als we op het hoogste punt komen(3.031m) stoppen we om een foto te maken. Het is er een stuk kouder dan we de laatste dagen gewend zijn! We hebben inmiddels trek gekregen in de Nederlandse mik en stoppen bij een meertje. Het is een beetje koukleumen maar het brood is heerlijk! Daarna gaan we aan een wandeling beginnen maar deze gaat zo steil omhoog dat Mo en Tara opgeven en omdraaien. Stephan en Loïs zijn bikkels en lopen nog een stukje door. Bij het begin van de wandeling staan ijzeren bakken met slot, deze zijn bearproof en kun je al je eten uit de auto in leggen. Beren hebben zo een sterk reukvermogen dat ze door de ramen heen eten ruiken en zo een autoruitje inslaan. Maar goed dat we het brood op hebben!

We stoppen nog even bij het Tenaya Lake waar we relaxen en pootje baden. Daarna gaan we op zoek naar ons verblijf voor twee dagen in El Portal, in de middle of nowhere zonder Wi-Fi en netwerk. Sommige van ons hebben hier meer moeite mee dan anderen maar we zullen het vast overleven;) Naast ons motel ligt een rivier met stenen en zand en de meiden amuseren zich hier met stenen gooien en pootje baden terwijl Mo geniet van haar e-reader. We eten een hapje in het naastgelegen motel waar we twee gerechten bestellen, voldoende voor ons vieren want de porties zijn net als overal weer Big Big Big! Daarna lekker slapen, de berglucht maakt moe..